- świętokradca
- świętokradca {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos VIIIa, lm M. świętokradcacy {{/stl_8}}{{stl_7}}'osoba dopuszczająca się świętokradztwa' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
świętokradca
Look at other dictionaries:
świętokradca — m odm. jak ż II, DCMs. świętokradcacy; lm M. świętokradcacy, DB. świętokradcaców «człowiek popełniający świętokradztwo» … Słownik języka polskiego
świętokradczy — «będący świętokradztwem, mający cechy świętokradztwa; dokonany przez świętokradcę» Świętokradczy postępek, czyn. ◊ Świętokradcza ręka «ręka świętokradcy, ręka dokonująca świętokradztwa; świętokradca» … Słownik języka polskiego
świętokradczo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} tak jak świętokradca; popełniając świętokradztwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przystępować do sakramentu świętokradczo. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
